Dit jaar zal als uitgangspunt een vrije overspanning van ten minste 27 meter behaald moeten worden om de poging tot een succes te brengen. Hierbij zal de ontwerpoverspanning iets groter zijn omdat door het vijzelen van de torens de brug iets in elkaar gedrukt zal worden en de totale overspanning dus afneemt. Door de kratten op de zijkant te leggen en met elkaar te “interlocken” zal een boogvorm worden gemaakt welke door de twee torens aan de uiteindes overeind wordt gehouden. Dit jaar zal de hoogte van de brug een limiterende factor zijn vanwege het feit dat de brug deels onder de Aula van de TU Delft gebouwd zal worden waardoor de maximale hoogte 9.2 meter kan zijn. Echter zal niet verwacht worden dat dit het ontwerp zal beïnvloeden.
De aspecten die het belangrijkste zullen zijn voor het ontwerp zijn:
- De overspanning van de brug
- De hoogte van de brug
- De hoogte en breedte van de brugdoorsnedes
- De twee ballasttorens
De functie van de ballasttorens is om de horizontale krachten van de boog op te nemen en deze af te dragen op de ondergrond. De kracht zal door middel van frictie tussen de ondergrond en de kratten in de ballasttorens worden opgenomen.
De constructievorm zal bepaald worden aan de hand van de ontwerpeisen die opgesteld zijn. Deze zullen worden getest aan de hand van handberekeningen en verschillende programma’s. Deze programma’s zijn nodig omdat sommige effecten lastig te bepalen zijn. Denk hierbij aan het vijzelen van de torens of het laten zakken van de steigers waarop de doorsnedes rusten voor de recordpoging. Om deze effecten te bepalen zal gebruik worden gemaakt van een eindig elementen programma genaamd DIANA.